post

[A Coruña] Concentrix está nerviosa

autor: Categoría: A Coruña, actualidad, Sindical Tagged ,

Compañeras y compañeros:

                                                     Ayer por la mañana se produjo un incidente en las instalaciones de la empresa del que, seguramente, habéis oído hablar.

Tras colocar cartelería de la CGT de la campaña de elecciones sindicales en el comedor, una representante de Recursos Humanos y una vocal de la mesa electoral (no sabemos aún qué pintaba allí) se dirigieron al puesto de trabajo del secretario de la Sección Sindical de la CGT recriminándole dicha actuación, acusándolo de vandalismo por las pegatinas que alguien colocó en el monolito de Concentrix en la última manifestación, amenazándolo con denunciarlo si no lo limpiaba y retiraba la publicidad. Todo ello sucedió en un tono acusador e intimidatorio y delante de sus compañeros de trabajo.

A estas acusaciones se le contestó que se habían solicitado espacios y medios para la información sindical casi dos meses antes, sin que la empresa reaccionara. Evidentemente, la CGT no va a participar en las elecciones sindicales en inferioridad al resto de los sindicatos, así que tomamos la decisión, ante el silencio de la empresa, de colocar la propaganda en lugares visibles y que no suponen ningún problema especial.

Tod@s sabéis que hay medios que son discriminatorios, como la existencia de una tele en el comedor de uso exclusivo de la UGT, o tableros de anuncios que ya están repletos, con anterioridad, por escritos y comunicados (aunque sean del año de la Tana) de este u otros sindicatos. Lo único que queremos es tener los mismos medios y derechos que los demás.

Sabed que no nos van a acoquinar, que continuaremos por nuestro camino para defender los intereses de los trabajadores. De momento, lo único que le pedimos a la empresa es que trate a nuestros representantes con educación y respetando su dignidad personal y colectiva. En cuanto a las denuncias, todos conocemos el camino de los juzgados o de la comisaría.

Compañeras y compañeros: la candidatura de CGT va a continuar adelante. Nuestra pelea es por tod@s y continuará después de las elecciones, no sólo durante el período electoral. De vosotr@s depende que consigamos estar dentro del Comité.

EL DÍA 16 DE MAYO, ELECCIONES SINDICALES

CONTAMOS CON TÚ VOTO

Sección Sindical de CGT en Concentrix

 

post

Liberdade sindical e negociación colectiva mediante Seccións Sindicais [Emafesa Ferrol]

autor: Categoría: actualidad, Ferrol, Sindical Tagged

La libertad sindical, además de afiliarse (o no), a la organización sindical que cada quien quiera, y de fundar un sindicato, abarca la realización de la actividad sindical, en la empresa y fuera de ella.

La acción sindical en la empresa, tiene dos vías, la participación y la reivindicación, también llamada  de conflicto, por derivar en conflicto con frecuencia.

La libertad sindical nos permite reivindicar lo que nos parezca razonable, justo y coherente, y además entrar en conflicto con la empresa en cualquier momento, al no tener firmada en convenio ninguna cláusula de paz social, ni absoluta, ni relativa.

Y en base a lo anterior, la sección sindical de CGT en emafesa, analizando el sector  en  que  trabajamos, elaboramos un convenio que adoptamos como  reivindicación  propia  de  la  sección,  que ya expusimos y explicamos, y que cuando actualicemos con el nuevo convenio, seguirá siendo lo que reivindiquemos en Jornada, Salario, Derechos Sociales y Derechos Sindicales.

¿Y como proponemos hacerlo?

Negociando el convenio colectivo mediante secciones sindicales, la llamada Representación Sindical,  si conseguimos los requisitos para ello, E.T. art 87.1. La intervención en la negociación corresponderá a las secciones sindicales cuando éstas así lo acuerden, siempre que sumen la mayoría de los miembros del comité de empresa o entre los delegados de personal.

¿Para qué?

Para tener el control de la mesa de negociación en todo momento, y desde fuera, desde las secciones sindicales. Rompemos el mandato del comité de empresa, al cambiar el marco.

¿Qué ventajas tiene?

Se le quita el poder de decisión al comité de empresa, pasando a la/s sección/es.

El designar a las personas de la mesa de negociación corresponde a cada sección sindical, cambiarlas, también. Alivia la presión a la/s persona/s que negocia/n, diluye personalismos.

Hacemos un mayor uso de la libertad sindical.

Una baja, o imposibilidad, de negociar de cualquier portavoz, se sustituye fácilmente, es más dinámica, eficaz, y transparente.

Impulsa la participación e implicación al controlar la mesa de negociación en todo momento. Socializamos las tomas de decisiones, lo colectivo, a la asamblea, no al comité, quienes negocian son portavoces, con control de la sección sindical.

Controlar el tipo de asamblea a convocar, informativa o decisoria, fuera del comité (de hecho).

No es incompatible con la existencia de un comité de empresa, seguirá existiendo (formalmente).

Sin Sindicalistas, no hay sindicalismo, recomendamos afiliaros, sindicalizaros y tomar el control de las condiciones de trabajo, sin delegar. El comité es de la empresa, el sindicato, de lxs trabajadorxs.

Sección Sindical de CGT en Emafesa-Ferrol

 

post

Resultado da negociación colectiva 2017-2019 en Emafesa [Ferrol]

autor: Categoría: actualidad, Ferrol, Sindical Tagged ,

19 años sin conseguir un salario mínimo, ni digno, ni razonable, ni coherente con los resultados obtenidos.

Lo que mas llama la atención es que reivindicabais una subida del 3 % (nosotrxs 340 euros mínimo, o bien homologación con las tablas salariales y demás condiciones del personal laboral) y seconsiguió un 4 % y hasta el 5,2 % si los Presupuestos Generales del Estado para 2019 lo permiten.

¿Un caso sin precedentes en la negociación colectiva?,

Que se reivindique una subida de un 3 % y se consiga un 4 % (IPC+0,6 %) e incluso hasta un 5,2 % (IPC+1,8). ¿O es otra cosa?.

Reivindicaciones aceptadas: 9 de 18, resaltando que todo lo sustancial del convenio, se aceptó, nos vemos obligados a algo que no nos gusta, a hacer de profetas del pasado,¿veis? Ya lo decíamosnosotrxs, no se reivindicaba adecuadamente. Es por eso que en febrero de 2017 propusimos un convenio diferente, el cual seguimos reivindicando.

La subida del salario se ha conseguido mantener en la media de subida de los 16 años anteriores IPC+0,6 (recordamos que partimos de 109.000 pesetas, o 654 euros/mes del año 2000-2001).

    QUÉ SE REIVINDICABA QUÉ SE CONSIGUIÓ CONSEGUIDO  
1 VIGENCIA 1 año y ampliable   SI  
2 RETRIBUCIONES (IPC= 3,4 %, 2017+18+19) incremento del 3% 4% (+1,2%=5,2%)* SUPERADO  
3 JORNADA 1672 1672 SI  
4 MODIFICACION ARICULO 10 e) 5 DIAS 5 DIAS SI  
5 INCLUSION DE ARTÍCULO OBRE LICENCIAS SIN SUELDO INCLUSIÓN NADA NO  
6 MODIFICAR ARTÍCULO 10 j)        
7 DIAS DE ASUNTOS PROPIOS 1 0 NO  
  LIBRE ELECCION DE FECHA     SI  
  A LA LEGISLACION VIGENTE   SI
8 MODIFICAR ARTICULO 12)     NO
9 MODIFICAR EL ARTÍCULO 15-3   SI
10 SEGURO ACCIDENTES     SI
11 RECLASIFICACION CATEGORÍAS Y ÁREAS FUNCIONALES   SÍ
12 ASCENSOS POR ANTIGUEDAD   NO
13 CLAUSULA DE SUBROGACION   NO
14 ACOGERSE A JUBILACION   LO LEGISLADO SI
15 CUBRIR VACANTES POR JUBILACION (CORTAR LA EXTERNALIZACAIÓN DE LA PLANTILLA APROVECHANDO LAS JUBILACIONES   NO
16 CREACION DE UN PLUS PARA EL PERSONAL DE LA ETAP   NO
17 DIA DE RECONOCIMIENTO MÉDICO LIBRE     NO
18 DERECHO DE RESERVA DEL PUESTO DE TRABAJO EN LA EXCEDENCIA VOLUNTARIA   NO

Sección Sindical de la CGT en Emafesa-Ferrol

 

post

Unha mentira descarada: Plan de Emprego 2019-2022 en Navantia Ferrol

autor: Categoría: actualidad, Ferrol, Sindical Tagged ,

O 30 de abril, a Comisión central de Emprego chegou a un acordo no chamado "Plan de Emprego de Navantia para os anos 2019-2022", ratificado ese mesmo día por maioría no comité intercentros.

Ese Plan de Emprego di (páxina 3): "De conformidade co previsto no convenio colectivo, con carácter xeral, as novas contratacións que se realicen durante a vixencia do presente plan de emprego se realizarán a través de contratos temporais, incorporando ditos contratos como indefinidos de forma progresiva ó longo da execución do plan". É dicir, o Plan de Emprego recolle, con absoluta claridade e máis aló de calquera dúbida razoable, que os novos ingresos entrarán con CONTRATOS PRECARIOS. ¡ISTO NON É O QUE DIXERON OS DEFENSORES DA SINATURA DO PLAN, QUE CANSARON DE REPETIR QUE A APROBACIÓN DO PLAN ÍA SUPOà‘ER A COBERTURA DO 75% DAS PREXUBILACIÓNS CON CONTRATOS FIXOS!

Agora poderán dicir que eles non dixeron cándo ían ser fixos e que algún día o serán, pero o que deron a entender foi que os novos ingresos terían un contrato fixo dende o primeiro día.

E falando de mentiras: tampouco é verdade iso que se di aí de que o convenio obriga ("de conformidade co previsto…"). O artigo 27 do convenio (Contratación de persoal de novo ingreso) pon moi claro que os tipos de contratos os decidiría a Comisión central de Emprego: "Na Comisión Central de Emprego desenvolverase un Plan de Emprego no que se definirán os criterios de incorporación e modalidades de contratación das entradas que se produzan en plantilla durante a vixencia do presente convenio".

A mentira é neste caso particularmente grave porque ese grao de cobertura das baixas por prexubilación con contratos fixos foi un factor que levou a algúns traballadores a votar ‘si" ó plan, nunha votación que na nosa factoría tivo resultados moi axustados.

Se durante a negociación do convenio houbo un escurantismo total, simbolizado na ocultación dos documentos por parte de quen negociaba en nome dos traballadores, ¿que se podía esperar das negociacións nas cinco comisións? Aínda máis escurantismo. A única dúbida que hai sobre o resultado desas comisións é cántas sorpresas desagradables máis nos esperan.

As materias que se van negociar nas comisións (clas ificación profesional, estrutura salarial, novos criterios de promoción…) formarán parte do convenio e, por tanto, a súa negociación debe estar suxeita a criterios de información transparen te e veraz ó conxunto dos traballadores e de toma da decisión so bre a súa sinatura por parte da asemblea xeral.

Ocultación da información durante o convenio, negativa a poñer a votación na asemblea xeral propostas non saídas do comité, unha xornada de "loita" convocada burocraticamente sen sometela a unha asemblea xeral (e así saíu: todo un éxito de desconvocatoria do comité de empresa)… Con estes precedentes, ¿a quen lle pode estrañar que se lle mentise descaradamente ós traballadores para que apoiasen a sinatura do plan/convenio? Tratábase de facilitarll e á empresa os seus obxectivos, que son reducir aínda máis a plantilla, recortar dereitos e precarizar o emprego; todo o demais son milongas.

Compañeiras e compañeiros: os traballadores temos moitos problemas. Pero cada vez é máis innegable que un deles (e non o menor) é que algúns representantes dos traballadores, no canto de defender os intereses de quen os elixiu, usan a representatividade outorgada polos traballadores para defender os intereses da empresa. Algún día saberase a cambio de qué. Peroisto é o de menos. O verdadeiramente importante é ser conscientes de que o comité de empresa sufre un proceso de dexeneración grave que só pode ser abortado mediante a implicaci ón de todos e todas para facer que as cousas cambien.

Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia – Ferrol

 

 

post

Crónica do Primeiro de Maio na Coruña

autor: Categoría: A Coruña, actualidad, Sindical Tagged

Un pouco despois das 12:30, 500 manifestantes, convocados pola CGT e pola CUT saíron da Praza de Pontevedra en conmemoración do Primeiro de Maio. A mobilización foi animada e percorreu as rúas de san Andrés, Real e Panadeiras, para rematar no Campo da Leña. Ao fin do acto, leuse un manifesto conxunto e despois se deixou o micrófono libre. Rematouse cos cantos de «A las barricadas» e do «Grándola».

Texto do manifesto conxunto:

CONTRA A EXPLOTACIÓN E O SAQUEO: SOLIDARIEDADE E LOITA

Compañeiras e compañeiros:

Cando este 1º de maio reflexionamos sobre a nosa situación como clase obreira non podemos deixar de ver as inxustizas que nos rodean: millóns de persoas no paro, a metade delas sen ingresos; milleiros seguen a perder a súas vivendas, a pesar das promesas dos diferentes gobernos; moitas vense obrigadas a migrar, especialmente entre a poboación máis nova; a pobreza e a miseria esténdense e alcanzan cada vez a máis capas da poboación.

A explotación é o noso pan diario: horarios interminables, moitas veces sen pagar; salarios de miseria; contratos á carta para o empresario; convenios que non se aplican; despedimentos practicamente gratuítos; incremento constante dos accidentes de traballo, moitos graves e mesmo mortais; precarización extrema dos traballos feminizados, a maioría relacionados cos coidados -que aínda a día de hoxe seguen sen ter o recoñecemento social que merecen, como sustento do mundo que son-. A explotación no seu significado máis xenuíno aséntase no mundo laboral, onde prima unha lexislación feita soamente para o beneficio empresarial e non para que a clase obreira teña o que merece por xustiza e dignidade, e continúa tamén no ámbito doméstico, onde as mulleres seguen soportando duplas e triplas xornadas laborais sen remuneración algunha.

O saqueo é a outra cara desta situación intolerable: o saqueo das pensións, apetitoso prato para o capitalismo depredador; o saqueo da sanidade pública, cada vez máis deteriorada en beneficio de intereses particulares; o saqueo da educación pública, con subvencións millonarias e inxustificables ao ensino privado; o saqueo enerxético, con políticos que se negan a intervir nos sectores económicos que teñen transcendencia social; o saqueo da natureza, do mar e da terra, entregadas ao lucro privado e abocando ao planeta ao deterioro irreversible e á destrución inminente. O saqueo é o carné de identidade deste capitalismo cobizoso e destrutivo que hoxe é o dono das nosas vidas.

O mediterráneo é un inmenso cemiterio mentres os gobernos europeos miran cara outro lado e impiden o rescate destas persoas. A Lei de Estranxeiría, o racismo e a violencia institucional contra as persoas migrantes condiciona as súas vidas en todos os ámbitos, cun desigual acceso ao mercado de traballo, maior exposición a vivir situacións de escravitude laboral e persecución policial da supervivencia. Non podemos esquecer tampouco a quen sufre cadea, persecución ou represión pola defensa das súas ideas ou polo seu activismo social. A todos e todas elas o noso abrazo solidario.

A explotación e este saqueo impunes só se poden parar coa destrución deste sistema inxusto, o capitalismo, que o único que busca é o beneficio privado e particular dunha mínima parte da humanidade mentres o resto sobrevive sometido ás leis feitas polos lacaios do sistema.

A solidariedade e a loita son o único camiño no que podemos facer fronte a esta situación. Solidariedade e loita como a que, hai 100 anos, en 1919, converteu un despedimento de 8 traballadores na empresa "A Canadense" nunha folga xeral de 44 días que conseguiu que se legalizase a xornada laboral de 8 horas. Solidariedade e loita como a amosada polas mulleres nos últimos oitos de marzo, convocando folgas xerais e mobilizando milleiros de persoas. Solidariedade e loita dos compañeiros e compañeiras de Alcoa, CRTVG, Navantia, Atento, Pescanova, as compañeiras da Limpeza do Hospital Clínico de Santiago de Compostela, o persoal do 061, Ferroatlántica, Correos, Extel, Banco Santander, RTVE en Galicia e tantas outras.

Temos a responsabilidade de tecer redes de resistencia de coidados, de apoio mutuo e de mobilización, crear os espazos de solidariedade e loita que se teñen convertido no sinal de identidade da nosa clase, a clase obreira. Novamente temos que recorrer á loita e á solidariedade para enfrontármonos a este capitalismo ladrón, explotador e parasito. Nese camiño vannos atopar.

Compañeiros e compañeiras, hoxe máis que nunca:

A LOITA É O ÚNICO CAMIà‘O!

VIVA A CLASE OBREIRA!

VIVA O PRIMEIRO DE MAIO!

Comité Local da CGT da Coruña

 

post

[Navantia Ferrol] Por unha asemblea xeral!

autor: Categoría: actualidad, Convocatorias, Ferrol, Sindical Tagged , , ,

O mércores pasado, o comité de empresa publicou un comunicado informando da celebración mañá dunha xornada de loita pola situación da carga de traballo. Xa ha iun par de meses que a CGT se pronunciou a favor de que os traballadores iniciásemos a mobilización en demanda de carga de traballo e, por tanto, CHAMAMOS A TÓDOLOS TRABALLADORES A PARTICIPAR NAS MOBILIZACIÓNS DE MAà‘Á. Ademais, como o xoves pola mañá tamén van mobilizarse os compañeiros de Poligal, consideramos que debemos confluír e unir as forzas de todos.

Pero en todo isto hai outro aspecto a analizar. A mobilización non é simbólica: saída  á rúa, encerro e manifestación vespertina. A pesar disto, o comité de empresa non convocou unha asemblea xeral. É A PRIMEIRA VEZ QUE O COMITÉ DE EMPRESA CONVOCA UNHA XORNADA DE MOBILIZACIÓN SEN LEVAR A PROPOSTA Á ASEMBLEA XERAL PARA SOMETELA Á CONSIDERACIÓN DOS TRABALLADORES. Grave? Si. Pero non sorprendente.

Esta actuación do comité representa un novo salto adiante no seu proceso de progresivo afastamento dos traballadores. O comité non está a actuar como representante do conxunto dos traballadores, senón como axente das respectivas federacións slndicais. A representatividade outorgada polo conxunto dos traballadores ó comité de empresa está sendo utilizada para defender os intereses dos aparatos sindicais. Quen está a negociar os novos ingresos? O comité de empresa. Que información transmite? Absolutamente ningunha, a pesar de que é a súa obriga. A información só se dá en reunións de afiliados. Igual que no terreo político algúns confunden os concellos cos partidos. no terreo sindical algúns confunden os comités cos sindicatos.

Os representantes dos traballadores están a utilizar a súa representatividade para excluír o conxunto dos traballadores da toma de decisións. Por que lles molestamos os traballadores? Porque podemos cortocircuitar os seus pasteleos coa empresa, como se demostrou no IV Convenio. Por iso no recente convenio único ocultaron a información e impediron que a asemblea votase propostas que non saian do comité. Non convocar agora asemblea xeral é a continuación lóxica desta deriva verticalista. A CGT ESIXE QUE O COMITÉ DE EMPRESA  CONVOQUE  UNHA ASEMBLEA XERAL DE TÓDOLOS TRABALLADORES DO  RECINTO PARA DEBATER A SITUACIÓN DA CARGA DE TRABALLO E OS PASOS A DAR POLOS TRABALLADORES  PARA  REIVINDICALA.

O comité equivócase tamén dende o punto de vista da propia mobilización porque a súa actuación antidemocrática podería levar a que algúns traballadores expresen o seu malestar non participando nas mobilizacións. Dende a CGT pensamos que isto seria un erro e chamamos ós compañeiros a diferenciar unha cousa da outra. A mobilización é necesaria, por nefasta que sexa a actuación do comité. A maneira de combater as actuacións antidemocráticas do comité é fortalecendo o sindicalismo combativo, democrático e asembleario que representa a CGT.

Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol

 

post

Primeiro de Maio na Coruña

autor: Categoría: A Coruña, actualidad, Convocatorias, Sindical Tagged , ,

A CGT, conxuntamente coa CUT, convoca, en conmemoración do asasinato dos Mártires de Chicago, unha manifestación que sairá da Praza de Pontevedra ás 12:30 horas e finalizará no Campo da Leña. O lema da manifestación será «CONTRA A EXPLOTACIÓN E O SAQUEO, SOLIDARIEDADE E LOITA» e, no remate, lerase un manifesto alusivo. O acto rematrá con micrófono libre.

Comité Local da CGT da Coruña

 

post

Novo paro de 24 horas en Atento-A Coruña

autor: Categoría: A Coruña, actualidad, Convocatorias, Sindical Tagged , ,

O próximo luns 22 de abril as traballadoras e traballadores de Atento no centro de Coruña estamos chamados a unha folga de 24 horas por parte do Comité de Empresa, a CGT e a CIG. Con esta nova xornada de loita queremos lembrarlle a Atento que os acordos están para cumprilos, e que a prepotencia e o látego non son as ferramentas que precisamos para desenvolver o noso traballo con dignidade e eficacia. As principais reivindicacións da convocatoria son o cese dos despedimentos e das presións, que se impartan as formacións que precisamos para poder desenvolver o noso traballo e que se nos habilite o tempo necesario para terminar as xestións das chamadas e para poder respirar entre unha e outra.

Temos que aturar que un sistema de incentivos -nunca negociado e moi mellorable- se transforme unilateralmente en obxectivos de obrigado cumprimento (inalcanzables, modificados a antollo e empregados como arma de destrución de emprego). E temos que loitar por ver recoñecidos dereitos de conciliación familiar en situacións que non son discutibles nin interpretables.

A empresa insiste en asoballarnos de xeito contumaz, obstinada en facernos perder terreo aos poucos en asuntos que, en aparencia "menores", moito nos custou ter recoñecidos: un mínimo de flexibilidade no control horario, unha organización xusta e racional das vacacións, libranzas e descansos, unha metodoloxía de traballo acorde co que supón estar moitas horas atendendo chamadas… Cada vez estamos máis afogadas con novas funcións, saíndo do paso pola nosa conta porque a formación non abonda nin se poñen recursos para mellorala; e esas novas tarefas asignadas non teñen un recoñecemento salarial (de categoría profesional, polo tanto).

Esta mes de abril lembramos tamén dúas efemérides: 142 despidos en 2013 e 17 despidos en 2015. En ambos conflitos, grazas á loita obreira e a mobilización conseguiuse a anulación de todos eles. O vindeiro luns 22 de abril será unha data máis na que lembrarlle a Atento que os acordos están para cumprilos, e que a prepotencia e o látego non son as ferramentas que precisamos para desenvolver o noso traballo con dignidade e eficacia.

Sección Sindical de CGT en Atento-A Coruña

La imagen puede contener: texto

 

post

[Ferrol] Navantia: proposta da CGT para os novos ingresos

autor: Categoría: actualidad, Ferrol, Sindical Tagged ,
  1. Perfís profesionais: Navantia necesita profesionais de oficio porque as diferentes reducións de plantilla provocaron un desequilibrio moi importante e porque os ingresos dos últimos anos foron case todos de técnicos superiores. Por tanto, para evitar que esta nova prexubilación se traduza nunha subcontratación aínda maior do proceso produtivo e no abandono de máis talleres por parte de Navantia, é necesario que a maioría dos novos ingresos sexan operarios. Así mesmo, tamén hai que contemplar a necesidade de diminuír de forma importante a subcontratación na Sala Técnica.
  2. Reparto xeográfico das prazas: Proporcional ó número de prexubilados nas diferentes zonas. E se a empresa necesita máis persoal nalgunha, ten unha magnífica ocasión para poñer en marcha a contratación directa de traballadores eventuais por parte de Navantia, desbotando a subcontratación ou a contratación mediante ETT.
  3. Idade e experiencia: Non debe haber límites máximos nin por idade nin por anos de experiencia. A discriminación por razóns de idade é anticonstitucional, o cal é inaceptable nunha empresa pública. E un máximo de experencia de 3 anos non ten xeito.
  4. Tipo de contrato: O 75% das baixas polas prexubilacións deben ser cubertas con contratos fixos dende o primeiro día, como os sindicatos defensores deste plan afirmaron repetidamente.
  5. Participación sindical: A tódolos niveis. A contratación dunha empresa para encargarse do proceso de selección non é ningunha garantía de independencia porque esa empresa cobrará de Navantia e, por tanto, responderá ós intereses de quen lle paga.
  6. Proceso de selección: A experiencia demostrou que a selección baseada meramente nun primeiro exame teórico e un segundo exame práctico é un erro.

Tamén é sabido que a entrevista persoal é o truco habitual das empresas para meter enchufados ou para vetar persoas.

Os traballadores da industria auxiliar contribúen de forma decisiva ó proceso produtivo. De feito, hai compañeiros subcontratados que levan 10 ou 15 anos traballando de forma continuada dentro das murallas, é dicir, que realizan tarefas estruturais (e que en realidade deberían ser traballadores da principal porque a subcontratación desas tarefas non está xustificada). Por tanto, á hora de establecer os criterios para os novos ingresos debe terse en conta toda esta realidade, e tamén que unha parte dos traballadores da IA están agora mesmo no paro.

Así mesmo, hai que considerar ós mozos e mozas que están a facer ou fixeron prácticas de FP ou universitarias.

Combinando todos estes aspectos, a proposta da CGT para o proceso de selección é a seguinte:

  • Tódalas probas e criterios teñen que ser obxectivos. Rexeitamos totalmente a entrevista persoal, por subxectiva.
  • Esixencia da titulación correspondente á profesión (FP ou universitaria) ou dun tempo mínimo demostrable de exercicio da profesión.
  • Establecemento dun baremo que puntúe os seguintes aspectos:
    • Titulación.
    • Tempo de experiencia na profesión.
    • Tempo de traballo ou de prácticas dentro de Navantia.
    • Exame práctico.
    • Exame teórico.

O escurantismo neste tema é especialmente inaceptable. O comité de empresa debe informar puntualmente ó conxunto dos traballadores sobre a marcha das negociacións na comisión de emprego.

Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia