A CGT da Coruña, conxuntamente coa CUT, convoca unha concentración no Obelisco, o próximo sábado, 3 de marzo, ás 12:30 horas, para facer un chamamento a prol da Folga Xeral de 24 horas que está convocada en todo o estado espñaol para o día 8 de marzo, Día da Muller Traballadora.

Para a CGT, a loita contra calquera tipo de desigualdade, xerarquización ou discriminación é prioritaria. Por iso, non podemos admitir a discriminación que, en moitos ordes da vida, teñen a maioría das mulleres traballadoras con respecto aos homes.

As reivindicacións e manifesto da CGT pódense ver picando aquí.

Comité Local da CGT da Coruña

QUEN CONVOCA?

A CGT en coordinación con organizacións do movemento feminista, quen vén expondo desde hai anos esta proposta dunha folga xeral centrada nas mulleres, tendo as mulleres un protagonismo especial na convocatoria e nas reivindicacións.

A QUEN AFECTA?

Afectará a todos os traballadores e traballadoras, de todos os ámbitos sectoriais, públicos e privados, sen distinción ningunha de situación laboral, sexo, idade ou condición social.

TIPO DE FOLGA

Folga Xeral o día 8 de marzo de 2018, de 24 horas (desde as 00 horas ata as 24 horas do mesmo día): folga laboral, de consumo, de coidados e estudantil. O obxectivo é parar a vida en toda a súa extensión e visibilizar o papel protagonista que ten a muller na engrenaxe desa vida. A folga xeral exponse como folga laboral (convocando a toda a clase traballadora); folga de coidados (que evidencie a sobrecarga e invisibilidade dos coidados, a ausencia de corresponsabilidade no traballo doméstico e de coidados, e permita a visibilidade máxima das mulleres); de consumo (ferramenta útil para loitar contra o capitalismo e potenciar a economía que poña a vida no centro), e estudantil (buscando o apoio e convocatoria dos sindicatos e organizacións estudantís).

 FINALIDADE DA FOLGA XERAL

Folga Xeral contra a ineficaz política en materia laboral, económica e social, que provoca desigualdade permitida entre homes e mulleres e converte ás mulleres en persoas de segunda.

MOTIVACIÓN E PETICIÓNS DA FOLGA

1. Acabar coa desigualdade no ámbito laboral, económico e social das mulleres respecto dos homes.
2. Poñer fin á desigualdade constatada da división sexual do traballo.
3. A retirada das políticas, leis e actuacións do capital que levan a discriminación e desigual oportunidade no acceso ao emprego e na promoción profesional das mulleres, así como o fomento de medidas efectivas para a diminución da maior taxa de paro feminina.
4. A adopción de medidas concretas e inmediatas que acaben coa brecha salarial e a desigualdade nas pensións.
5. Modificar os estereotipos de xénero e a persistencia dos valores masculinos nas estruturas das organizacións.
6. Control sobre as implantacións dos Plans de Igualdade nas empresas.
7. A erradicación do persistente acoso sexual laboral, a precariedade laboral, a temporalidade e a alta taxa de contratos con xornadas parciais que sofren moitas mulleres.
8. O establecemento de políticas laborais sociais e económicas que fagan efectivas a conciliación real da vida familiar laboral e persoal, así como a corresponsabilidade nos coidados.
9. A consideración das tarefas de coidados como traballo remunerado e, polo tanto, con dereito a prestacións contributivas.
10. A equiparación efectiva e real das Empregadas do Fogar ao réxime xeral.
11. A esixencia ao goberno de medidas concretas e efectivas contra a violencia machista.
12. A igualdade material efectiva das mulleres inmigrantes e refuxiadas.

RESUMEN – CONCLUSIÓNS

• O sistema capitalista e patriarcal, sustentándose na capacidade reprodutiva das mulleres, relegou históricamente a estas ao ámbito privado, coas responsabilidades de reprodución e coidados; excluíndoas do ámbito público e, por tanto, da posibilidade de loitar contra a orde dominante, conseguindo así un mundo desigual, desvalorizando as funcións reprodutivas e de coidados, desposuíndoas de valor monetario e facéndoas invisibles. Así, as mulleres convertéronse en man de obra gratuíta, ao estilo das persoas escravas, para o mantemento do sistema.
• Na CGT facémonos eco e viñemos denunciando a situación de explotación laboral, social e persoal, das mulleres da nosa clase, tanto en España como no resto do mundo, e que se define desde a  feminización da pobreza, a precariedade e a inxustiza.
• Desde a CGT declaramos e loitamos por unhas relacións entre as persoas que non tivesen que verse sometidas a intercambios comerciais de ningún tipo e que, por tanto, a explotación laboral non existise, desaparecendo as relacións de traballo sometidas ás leis do mercado e deixando paso á autoorganización e a  autoxestión.
• Defendemos e reivindicamos a autoxestión dos Servizos Públicos e denunciamos a privatización aos que estes están sometidos e que afecta especialmente ás mulleres en sectores como  telemárketing, limpeza, educación, sanidade…
• É precisa a inclusión da economía igualitaria en todas as ordes da vida para erradicar as desigualdades como a brecha salarial, a explotación de dobre xornada, o acceso aos servizos sociais, pensións, á coeducación igualitarias, plans de igualdade, rompendo o "teito de cristal" porque todas as vidas merecen ser sostidas.
• É de xustiza o recoñecemento dos dereitos das mulleres refuxiadas e inmigrantes con independencia do seu país de orixe e etnia.
• Que existe é unha falsa igualdade, e denunciamos as situacións de dobre discriminación que sofren as mulleres, unha como clase traballadora (xa sexa remunerada ou sen remuneración a través dos traballos reprodutivos e de coidados) e outra como mulleres. As sucesivas «crises» económicas, nas que nos sitúan periodicamente a clase dominante político-financeira, seguen mantendo un sistema social, político e económico de progresiva desprotección e precarización cara ás persoas que desenvolven a maior parte das tarefas produtivas e reprodutivas do país e cara ás persoas que non poden traballar, mentres que incrementan os abanos salariais a favor dos equipos directivos, xuntas de accionistas e demais atracadores e corruptos que desde a política, a patronal e as institucións públicas e privadas, saquean o país.
• Denunciamos o salario precario e o vivir na precariedade laboral, económica e de prestacións. É claro o descenso da taxa de actividade das mulleres no mercado laboral, o aumento do desemprego feminino, o aumento da temporalidade no traballo das mulleres, recárgaa dos coidados, a deterioración da súa saúde, a privación dos seus dereitos sexuais e reprodutivos.
• Reivindicamos os espazos seguros, erradicando todos os tipos de violencias machistas, sexuais. Denunciamos o incremento da violencia que sofren moitas mulleres, tanto nos fogares como nas contornas laborais, manténdose os roles sexistas en todos os ámbitos da vida.
• Denunciamos a cultura patriarcal, os recortes na lei do aborto, a represión do dereito á identidade persoal, a expropiación do corpo.
• Porque os dereitos non se piden nin  mendigan, lóitanse e conquístanse ata erradicar o que as mulleres sigamos sendo precarias, submisas, devotas, invisibles. No contexto actual que estamos a vivir de constante perda de dereitos e liberdades, as persoas que conformamos a CGT loitamos contra todas as discriminacións e por conseguir a igualdade e facémolo xunto a todas aqueloutras persoas, colectivos, movementos, asembleas, organizacións que así o queren e senten.
• As mulleres e homes da CGT, non nos resignamos á precariedade, á explotación, á exclusión, á inxustiza social e a desigualdade. Contra todos os abusos do sistema, a CGT convoca Folga Xeral, laboral, de consumo, de coidados, estudantil, xunto ao Movemento Feminista, de 24 horas, o 8 de Marzo de 2018, facendo un chamamento a toda a sociedade para que a secunde e participe en cantas accións, manifestacións e mobilizacións se organicen.
• Igualmente, chamamos a que nos espazos privados nos que non sexa posible a folga xeral, se priorice a participación das mulleres sobre a dos homes.

SEN NÓS O MUNDO NON FUNCIONA

FOLGA PARA VIVIR, FOLGA PARA COIDARNOS

ÚNETE Á LOITA QUE SOMOS MOITAS

Comité Local da CGT da Coruña