post

Resultado da negociación colectiva 2017-2019 en Emafesa [Ferrol]

19 años sin conseguir un salario mínimo, ni digno, ni razonable, ni coherente con los resultados obtenidos.

Lo que mas llama la atención es que reivindicabais una subida del 3 % (nosotrxs 340 euros mínimo, o bien homologación con las tablas salariales y demás condiciones del personal laboral) y seconsiguió un 4 % y hasta el 5,2 % si los Presupuestos Generales del Estado para 2019 lo permiten.

¿Un caso sin precedentes en la negociación colectiva?,

Que se reivindique una subida de un 3 % y se consiga un 4 % (IPC+0,6 %) e incluso hasta un 5,2 % (IPC+1,8). ¿O es otra cosa?.

Reivindicaciones aceptadas: 9 de 18, resaltando que todo lo sustancial del convenio, se aceptó, nos vemos obligados a algo que no nos gusta, a hacer de profetas del pasado,¿veis? Ya lo decíamosnosotrxs, no se reivindicaba adecuadamente. Es por eso que en febrero de 2017 propusimos un convenio diferente, el cual seguimos reivindicando.

La subida del salario se ha conseguido mantener en la media de subida de los 16 años anteriores IPC+0,6 (recordamos que partimos de 109.000 pesetas, o 654 euros/mes del año 2000-2001).

    QUÉ SE REIVINDICABA QUÉ SE CONSIGUIÓ CONSEGUIDO  
1 VIGENCIA 1 año y ampliable   SI  
2 RETRIBUCIONES (IPC= 3,4 %, 2017+18+19) incremento del 3% 4% (+1,2%=5,2%)* SUPERADO  
3 JORNADA 1672 1672 SI  
4 MODIFICACION ARICULO 10 e) 5 DIAS 5 DIAS SI  
5 INCLUSION DE ARTÍCULO OBRE LICENCIAS SIN SUELDO INCLUSIÓN NADA NO  
6 MODIFICAR ARTÍCULO 10 j)        
7 DIAS DE ASUNTOS PROPIOS 1 0 NO  
  LIBRE ELECCION DE FECHA     SI  
  A LA LEGISLACION VIGENTE   SI
8 MODIFICAR ARTICULO 12)     NO
9 MODIFICAR EL ARTÍCULO 15-3   SI
10 SEGURO ACCIDENTES     SI
11 RECLASIFICACION CATEGORÍAS Y ÁREAS FUNCIONALES  
12 ASCENSOS POR ANTIGUEDAD   NO
13 CLAUSULA DE SUBROGACION   NO
14 ACOGERSE A JUBILACION   LO LEGISLADO SI
15 CUBRIR VACANTES POR JUBILACION (CORTAR LA EXTERNALIZACAIÓN DE LA PLANTILLA APROVECHANDO LAS JUBILACIONES   NO
16 CREACION DE UN PLUS PARA EL PERSONAL DE LA ETAP   NO
17 DIA DE RECONOCIMIENTO MÉDICO LIBRE     NO
18 DERECHO DE RESERVA DEL PUESTO DE TRABAJO EN LA EXCEDENCIA VOLUNTARIA   NO

Sección Sindical de la CGT en Emafesa-Ferrol

 

post

[Ferrol] Navantia: érase unha vez un plan…

O pasado 20 de decembro asinouse un plan de prexubilacións (negociado polas federacións, non polos comités) que dicía dúas cousas: 1) Que as condicións serían as do ERE de 2004; e 2) Que no prazo dun mes a partir da sinatura se negociarían as condicións de prexubilación dos que tivesen 64 anos cumpridos a 1 de xaneiro (que, supostamente, non podían entrar no ERE). Ou sexa, o único que faltaba para que se puidesen producir as saídas era negociar as condicións dos de 64. Pero 2019 trouxo varias sorpresas, estamos en febreiro e o comité cala coma un peto.

A primeira sorpresa do ano foi que… ¡se lles di ós compañeiros/as que cumpren 65 en 2019 que non marchen xubilados, a fin de metelos no ERE! Ou sexa, os mesmos que se cargaron o convenio para lograr as saídas anticipadas, ¡lles din ós que poden xubilarse que non o fagan! De feito,algúns compañeiros tiveron que volver ó traballo. E todo isto aínda é máis surrealista se pensamos que NA PÁXINA 4 DA ACTA DE 20 DE DECEMBRO

DA COMISIÓN DE SEGUIMENTO DO PLAN PON MOI CLARIà‘O QUE NON PODEN ACCEDER Ó PLAN "AQUELES TRABALLADORES QUE TIVESEN ACCESO Á XUBILACIÓN ORDINARIA". Ou sexa, se lles di que non se xubilen… para metelos nun ERE cuxas condicións din que non poden entrar porque se poden xubilar. Isto é unha chafallada alucinante e os queandan a argallala deberían dar explicacións.

Xa de paso, tamén poderían explicar a qué se debe o cambio de criterio sobre os compañeiros/as de 64 anos, que agora resulta que van entrar no ERE. Un comunicado de CCOO de Cartagena do día 24 di que agora si poden entrar a raíz do real-decreto do 28 de decembro. MENTIRA. Ese real-decreto non ten nada que ver con iso, senón coa posibilidade de incluír nos convenios a xubilación forzosa ós 65 anos. Nada impedía antes do 28 de decembro que un traballador de 64 anos entrase nun ERE. Aquí houbo un cambio de criterio sindical-empresarial que os negociadores deberían explicar a qué se debe.

Se os de 64 non entraban no ERE, era lóxico que tivesen unhas condicións distintas. Pero se van entrar, o lóxico é que as súas condicións sexan as mesmas cós demais, entre outras cousas porque establecer condicións distintas dentro dun mesmo ERE non parece razoable. Os negociadores sindicais deberían aclarar todo este enguedello.

E falando de aclaracións. As múltiples versións do convenio previas ó referendo recollían que o dereito ó complemento de xubilación se mantería "siempre que (el trabajador) tenga contrato en vigor en la empresa al momento del hecho causante" (disposición adicional segunda). O 18, día do referendo, CCOO difundiu un documento titulado "Propuesta de acuerdo global del plan estratégico: una gran oportunidad", que di (páxina 4) que se ía modificar para poñer: "siempre que tenga contrato en vigor, o esté incurso en un Expediente de prejubilación en la empresa al momento del hecho causante" (subliñado noorixinal). Non houbo tal modificación. Outra cousa máis a aclarar.

O ano pasado, todo eran présas. Pero unha vez logrados os obxectivos da empresa (cargarse o convenio e amarrar unha nova redución de plantilla para aumentar a subcontratación), as presas desapareceron. E para xustificalo, se oen todo tipo de escusas. Agora disque hai que esperar a que o convenio se publique no BOE para que entre en vigor. ¿Queren dicir, por exemplo, que o cambio de horario en Fene foi ilegal porque se aplicou cando o convenio non estaba publicado no BOE, nin sequera rexistrado no Ministerio? ¿O departamento de Recursos Humanos da empresa (aumentado con varias fichaxes que entraron en Navantia da man do actual xefe de Persoal) non sabe cando entra en vigor o convenio? Pois para sabelo abonda con ler a súa disposición final primeira: "Entrada en vigor. 1) Ambas partes acuerdan que la nueva clasificación profesional y política salarial no se aplicará hasta la terminación de los trabajos a realizar por la Comisión (…) 2). El resto de las condiciones acordadas entrarán en vigor a la fecha de la firma, salvo aquellas condiciones que tengan una entrada en vigor específica" (o subliñado é noso). Empresa e burocracia sindical queren tomarnos de coña.

Tamén se segue insistindo na idea de que o ERE necesita autorización administrativa. MENTIRA. A necesidade de dita autorización foi eliminada polo

  • na reforma laboral de 2012, que ademais tamén rebaixou a duración do período de consultas dos ERE.

O plan de 2004 foi asinado o 16 de decembro e a extinción dos contratos foi o 31 de marzo. Se agora as condicións son as de 2004 e non hai trámite de autorización administrativa, nada xustifica que o proceso sexa máis longo, agás que:

  1. Interese prolongalo para que os prexubilados voten nas eleccións sindicais. Que hai ese interese, é descarado. Pero a burocracia sindical non pode conseguilo sen a axuda da empresa, posto que os prexubilados non van aceptar ter que seguir traballando tres meses máis a causa exclusivamente dos intereses electorais dalgún sindicato.
  • As condicións non vaian ser as que se dixo que ían ser e se estean aínda negociando. Pero isto sería realmente grave porque significaría que o que se votou o 18 de decembro foi un engano.

Os representantes sindicais deberían convocar unha asemblea xeral, aclarar as cousas e, sobre todo, resolver todo esta situación chafalleira xa.

A empresa tenta impedir que informacións como esta se coñezan. Por algo será. Se queres recibilas, escribe a: naval.ferrolterra@www.cgtgalicia.org , indicando un correo persoal ou un número de teléfono, e se queres recibilas por correo, por wasap (lista de distribución) ou por ambas vías.

En relación con isto, cónstanos que o noso cartel denunciando a ameaza de sanción ó compañeiro Xaquín foi colocado nos taboleiros de anuncios doutras factorías. Dámoslles as grazas ós compañeiros que o fixeron, e os animamos a continuar combatendo a censura e a sumar forzas coa CGT para facer avanzar o sindicalismo combativo en toda Navantia.

Sección Sindial Unitaria de CGT en Navantia

 

post

[Ferrol] Balance da negociación do convenio de Navantia

Como era previsible, dado o número tan importante de prexubilacións e a manobra de ligalas co convenio, este foi aprobado no referendo do día 18. En calquera caso, a empresa e a burocracia sindical obtiveron na nosa factoría unha vitoria moi pírrica: O VOTO A FAVOR NIN SEQUERA CHEGOU Ó 55% (Nota: circularon uns resultados cunha porcentaxe superior, pero están mal porque os votos nulos foron 25, non 8). Reflectindo esta realidade, algúns medios de comunicación falaron de "aprobación axustada" e de "resultado rechamante" pola escasa diferenza entre o si e o non. O propio Galán admiteu que "esperaba uns resultados mellores" (La Voz de Galicia, 19/12/2018).

A interpretación dos resultados é bastante obvia: en liñas xerais (aínda que, por suposto, houbo excepcións en ambos sentidos), votaron a favor os prexubilables e votaron en contra os traballadores que se quedan.

Pero caben máis conclusións: dado o peso dos técnicos superiores na plantilla, parece bastante claro que tamén votaron en contra a maioría dos TS que se quedan, como apuntan ademais os resultados de Madrid (onde son xa a ampla maioría e o non alcanzou o 39"9%).

Tamén cabe analizar outro dato. Xusto unha semana antes, CCOO celebrara unha consulta interna na que votaron 504 persoas, alcanzando o si o 86%. Aínda que o censo estaba inflado con decenas de afiliados que xa causaran baixa definitiva na empresa por xubilación ós 65 anos ou por incapacidade (ós que se estivo chamando telefonicamente para insistirlles en que viñesen votar), manobra cuxo obxectivo era dar unha imaxe de que o convenio tiña máis apoio do que en realidade tiña, parece tamén bastante claro que un sector da afiliación de CCOO que votara si na consulta interna optou polo non no referendo.

Todo isto é relevante porque o convenio en realidade non está concluído: quedan as famosas cinco mesas de negociación, ás que, co fin de poder presentar o convenio único cunha cara máis amable, se trasladaron os tem as máis espiñentos, como a nova clasificación profesional, a nova estrutura salarial, os novos criterios de ascenso, o futuro dos conceptos sociais, a ordenación da industria auxiliar, as convocatorias de novos ingresos… Tan é así, que Antonio Noria, presidente do comité de Puerto Real e un dos asinantes do convenio, fixo o día 21 estas declaracións: "E, por suposto, ós que queden aquí lles queda unha loita por diante. Agora vén o difícil, que é facer cumprir o que asinamos". Ou sexa, el xa amañou o seu e o que veña atrás, que arree. E aínda se atreverá a chamarlle a isto sindicalismo de clase.

Este convenio encerra grandes leccións. A primeira, que a herdanza sindical da Bazán está arrasada, destruída precisamente por que n máis responsabilidade tiña en preservala. Este convenio, xunto coa folga de compañías de outubro de 2017, é un punto de inflexión que marca a fin dunha etapa histórica do sindicalismo na nosa factoría, e o comezo doutra.

O IV Convenio non foi cousa de Oliva. Todo o aparato de CCOO o apoiaba, empezando pola federación e continuando polos oficialistas de Ferrol. O problema foi que non tiveron en conta ós traballadores e se atoparon cunha oposición que lles impideu asinalo. Pero aprenderon a lección e aplicárona neste convenio, empezando por ligar convenio e plan (en contra do criterio sindical defendido historicamente) e continuando por facer todo o necesario para impedir unha repetición do acontecido no IV Convenio. Esta é a razón da falta de asembleas, da negativa a difundir os documentos da negociación, da mentira sistemática…

Neste senso, este convenio viu feitos gravísimos, como a negativa do presidente do comité de empresa a someter a votación na asemblea xeral propostas que el rexeitaba, actitude que só pode cualificarse de autoritaria e ditatorial. Pero que ninguén se engane: a actitude de Galán non é unha cuestión de personalidade, como cando un neno perrencheiro se vai do campo levándose a pelot a, senón que responde a algo moito máis relevante: CCOO xa tiña un acordo coa SEPI e non podía permiti que nada o puxese en perigo, aínda que isto implicase ter ante o conxunto dos traballadores unha actuación digna do Sindicato Ver tical franquista.

  • igual que a burocracia sindical sacou leccións do IV Convenio, os traballadores tamén temos que sacalas do Convenio Único. Un exemp lo: o día do referendo houbo unha asemblea xeral. A pesar de que se convocou porque os traballadores obrigamos ó comité, este manipulouna totalmente, empezando por decretar que só era informativa e que duraría 1 hora, continuando por abrir as urnas antes da asemblea cando precisamente se trataba de debater se plan e convenio se votaban xuntos ou por separado, e rematando por negarse a poñer a votación a proposta que non lle gustaba e dar por rematada a asemblea mediante o expeditivo método de dar a espantada levándose o micrófono. ¿Que lección cabe sacar? Que a próxima vez que haxa unha recollida de sinaturas para que se celebre unha asemblea xeral sería un erro dirixirse ó comité para que a convoque. Posto que o artigo 77 do Estatuto dos Traballadores establece con toda claridade que a asemblea xeral poderá ser convocada polo comité de empresa ou por un número de traballadores non in ferior ó 33% da plantilla, o que se debería facer é convocala e comunicarllo ó comité. E como os convocantes seremos os propios traballadores, o comité non poderá poñer condicións nin impedir que a asemblea vote. E se o comité non quere asistir ou a abandona antes de que remate, que teña claro que as decisións que adopte esa asemblea terán a mesma lexitimidade que se estivese convocada por eles.

Pero a lección máis importante é que a nova etapa sindical vai estar caracterizada polo feito de que os aparatos de CCOO e UGT asumiron a visión da empresa, pola FUSIÓN IDEOLÓXICA DE EMPRESA E BUROCRACIA SINDICAL. Esta fusión vai xerar unha crecente tendencia á coxestión , é dicir, á colaboración sindical nas decisións empresariais.

Nunha cousa coincidimos con Antonio Noria: isto non rematou, os que fiquen traballando teñen unha loita por diante. A CGT CHAMA A TÓDOLOS TRABALLADORES QUE VOTARON NON A MANTER AS ESPADAS EN ALTO E A PREPARARSE PARA AS FUTURAS BATALLAS SACANDO TÓDALAS LECCIÓNS DESTE CONVENIO.

Neste senso, entendemos que A PRINCIPAL LECCIÓN É A NECESIDADE DE DOTARNOS DUNHA FERRAMENTA ÚTIL PARA DEFENDER OS NOS OS INTERESES COLECTIVOS, DOTARNOS DUN SINDICATO COMBATIVO E DE CLASE, QUE NON LLE DEBE FAVORES Á EMPRESA, QUE SÓ E STÁ COMPROMETIDO COA DEFENSA DOS TRABALLADORES E QUE ESTÁ DISPOSTO A SER COHERENTE ATA O FINAL.

¡ AFÍLIATE Á CGT !

Sección Sindical da CGT en Navantia-Ferrol

 

post

[Ferrol] Navantia: en defensa do convenio, en defensa da Asemblea

O novo texto do convenio coñecido onte mellora un par de aspectos, pero isto non cambia o substancial: segue a ser un convenio de recortes (condicións distintas para os novos ingresos e os TS, desaparición de dereitos tan importantes como as asimilacións, etc.)

Pero sobre todo segue a ser un convenio onde aspectos tan decisivos como a estrutura salarial, a clasificación profesional, o encadramento en ambas dos traballadores, os novos criterios dos ascensos, o futuro dos conceptos sociais ou a unificación dos conceptos salariais fixos e variables segue sen estar definida, a expensas de comisións que, por moito que algúns digan que se non se chega a un acordo nelas seguiremos co XXI Convenio, o texto do convenio único pon moi clariño que as discrepancias se resolverán na Comisión Mixta Paritaria.

Tamén o plan foi modificado onte. Agora di que as condicións dos que cumpran 65 o ano que vén se definirán no prazo dun mes, pero o certo é que seguen sen estar definidas, segue a ser un cheque en branco. E respecto ás condicións do resto dos prexubilados, as condicións plasmadas no plan seguirán aplicándose só á Fase 1 (prexubilacións en 2019 e 2020); as da Fase 2 (2021 e 2022) se verán a mediados de 2020, con todo o que este tempo pode supoñer en cambios lexislativos derivados de cambios políticos (dos que CCOO e UGT só se acordan á hora de meter medo para asinar isto xa e de calquera maneira). Por outra banda, moitos aspectos dos novos ingresos seguen sen aclararse (agás as peores condicións laborais).

Os cambios anunciados este luns 17 son a mellor proba de que este convenio non debe asinarse: NON SE REALIZAN PORQUE OS NEGOCIADORES SINDICAIS OS VIRAN NECESARIOS, SENÓN POLO ENORME MALESTAR EXISTENTE NA NOSA FACTORÍA, que ten seriamente preocupada á empresa e motivou unha vídeo-conferencia de Fernando Ramírez exclusivamente co comité de Ferrol o venres pola tarde. Pero se o amplo rexeitamento entre os traballadores de Ferrol provoca cambios nun convenio que en teoría xa estaba cerrado, ¿QUE NON PODERÍAMOS CONSEGUIR SE NOS MOBILIZÁSEMOS PARA ESIXIR MÁIS E MELLOR EMPREGO, MENOS SUBCONTRATACIÓN, AUMENTO DE PLANTILLA, MÁIS DEREITOS PARA OS TRABALLADORES…?

Ligar plan e convenio é unha chantaxe da empresa, que pretende que os prexubilables sexan os verdugos do convenio da Bazán. Os traballadores nunca aprobamos negociar xuntos plan e convenio. Por tanto, DEBEN VOTARSE POR SEPARADO. Se o convenio e tan marabilloso como din algúns, ¿por que tanto medo a que haxa votacións separadas?

Lamentablemente, o comité está a colaborar coa empresa. Por iso negábase a convocar unha asemblea xeral. E cando os traballadores recollemos as sinaturas de máis do 40% da plantilla, a convoca, pero ¡como "Asemblea xeral informativa" cunha duración limitada a 1 hora! Despois de que as asembleas parciais durasen 3-4 horas, con múltiples versións do convenio e do plan (as últimas feitas públicas hai menos de 24 horas), pretender limitar o tempo da asemblea xeral a 60 minutos é unha completa burla ós traballadores. Unha asemblea xeral non é un trámite. Ten que servir para que os traballadores poidan expresar a súa vontade. ¡O pobo é quen máis ordena!

A asemblea é soberana. Se o plan e o convenio se deben votar de forma conxunta ou separada non o pode decidir a empresa. Temos dereito a decidilo entre todos. Que os nosos representantes nolo queiran impedir é unha actitude que viola os dereitos democráticos dos traballadores e, por tanto, só pode calificarse de antidemocrática e ditatorial. O COMITÉ DE EMPRESA ESTÁ UTILIZANDO A REPRESENTATIVIDADE OUTORGADA POLOS TRABALLADORES PARA IMPEDIR QUE SEXAN OS PROPIOS TRABALLADORES OS QUE TOMEN AS DECISIÓNS. ISTO É REALMENTE GRAVE PORQUE É UN SÍNTOMA CLARO DE TENDENCIAS AUTORITARIAS. Que cadaquén pense a que pode deberse semellante actuación.

Sección Sindical Unitaria de CGT en navantia-Ferrol

2018-12-18 CGT Cartel En defensa do convenio, en defensa da asemblea

 

post

[Ferrol] Análise do convenio de Navantia: articulado

Ayer analizamos el marco general del convenio único. Además de lo dicho, añadimos que desaparecen el derecho del cónyuge o hijo/a de un compañero muerto en accidente laboral a ingresar en la empresa y el artículo sobre Acoso sexual y violencia de género del III Convenio. Hoy analizamos el contenido de los principales artículos, análisis que incluirá comentarios sobre el cuadro comparativo con el convenio actual (XXI Bazán-III Navantia) que CCOO envió ayer a sus afiliados (lleno de incorrecciones, en nuestra opinión). Estos dos análisis (marco general y articulado) son complementarias y componen un todo.

Art. 5 COMISIÓN PARITARIA INTERPRETACIÓN CONVENIO: Según CCOO está igual que el XXI -III, pero desaparece que los conflictos que afecten a una sola factoría se resolverán entre la empresa y su comité, y se añade que las decisiones de esta comisión "producirán los mismos efectos que un convenio".

Art. 9 GRUPOS FUNCIONALES: Aquí hay mucha confusión. El nuevo grupo funcional de Técnicos Titulados tiene 4 niveles, cuando ahora los titulados medios y ayudantes de ingeniero tienen 6. ¿Dónde quedarán clasificados los de los dos niveles superiores? ¿Qué ocurrirá cuando alguien del nivel E1 ascienda? ¿Pasará al grupo profesional 2, cuyos derechos capa este convenio? ¿Qué va a salir de la comisión de marras? Es inaceptable pretender que se firme el convenio cuando aspectos decisivos no sólo no están definidos, sino que se dejan en manos de una comisión que a saber qué decide.

Art. 11 MULTIFUNCIONALIDAD: Los grupos profesionales 3 y 4 tendrán que hacer todas las tareas de este encuadramiento, con la sola limitación de la formación.

Art. 12 MOVILIDAD FUNCIONAL: Según CCOO está igual que el XXI, pero hay dos diferencias importantes: 1) El cambio de grupo funcional podría significar acabar en el de Técnicos Superiores (que sólo está en el convenio a medias). 2) En el XXI-III la compensación económica era neta; ahora es bruta.

Art. 13 PRESTACIÓN DE SERVICIOS EN DISTINTOS CENTROS DE TRABAJO: Obligatorio dentro de la misma zona geográfica.

Art. 14 JORNADA DE TRABAJO: Según CCOO está igual que el XXI, pero se añadió lo siguiente: "La jornada efectiva de trabajo se computará de modo que, tanto al comienzo como al final de la jornada, el trabajador se encuentre en su puesto de trabajo".

Art. 21 TIEMPO POR TIEMPO: Se limita el disfrute del mismo.

Art. 22 PROLONGACIÓN DE JORNADA: Las extras estructurales incluyen también "los trabajos a realizar en el mes anterior para asegurar el cumplimiento de las entregas en las fechas comprometidas con los clientes". ¿Haremos un paro por la mañana para presionar con una entrega y será obligatorio velar por la tarde para asegurarla?

Art. 24 CONTROL DE PRESENCIA: Según CCOO está igual que el XXI, pero se añade un párrafo: "la Empresa dispondrá los medios que estime adecuados para el control de presencia, en función de la naturaleza de las instalaciones y puestos de trabajo, informando al Comité de Empresa de las medidas adoptadas". Esto reabre la puerta al reloj único de fichar. De hecho, el añadido ESTÁ COPIADO DEL IV CONVENIO.

Art. 25 DISPONIBILIDAD ESPECIAL y 26 POLIVALENCIA: Según CCOO están igual que el XXI, pero no es así porque ahora estos artículos ya no afectan a todos (quedan excluidos los nuevos ingresos y los TS).

Art. 27 CONTRATACIÓN DE PERSONAL DE NUEVO INGRESO: Este artículo dice una cosa muy extraña: "Cuando el ingreso sea por concurso-oposición, el personal de la empresa perteneciente a otro grupo profesional, tendrá preferencia para ocupar las vacantes en igualdad de circunstancias". ¿Qué quiere decir esto? ¿Que si un operario tiene un título de grado medio tiene que examinarse también y que, a igualdad de notas, tendría preferencia?

Art. 28 ASCENSOS: Desaparecen los artículos Asimilaciones, Sistemas de promoción y Turnos de ascenso. Los nuevos criterios serán distintos según el grupo profesional. Para el 3 y 4 "incluirá, entre otros a definir, el criterio de 8 años de antigà¼edad en el nivel como factor prioritario". Los defensores del convenio están vendiendo que garantiza un ascenso cada 8 años, pero el texto no dice eso. Las asimilaciones son cada 8 años, lo cual representa el 12,5% de la plantilla anualmente, a lo que se suman los ascensos, que representan otro 5-10%. Además, el XXI Convenio dice que el personal con limitaciones puede ascender por antigà¼edad "sin ocupar plaza en su gremio", coletilla que ahora desaparece. Frente a todo esto, el convenio único sólo garantiza el 10%. Y establece un límite presupuestario: 0,7% sobre las retribuciones. Pregunta: ¿Qué ocurrirá si el 10% de ascensos implica más del 0,7% de las retribuciones? ¿Se cumplirá el 10 (y se superará el 0,7) o se cumplirá el 0,7 (y se bajará del 10)? Todos sabemos que lo segundo. Claro que también hay una manera de cumplir ambos criterios: disminuir la cuantía económica de los ascensos. ¡Como para darle un cheque en blanco a la comisión! Con las cosas de comer no se juega.

Art. 29 FORMACIÓN: La que se considere orientada a la capacitación o adaptación al puesto de trabajo será obligatoria.

Art. 34 INCREMENTO SALARIAL: 1) Rechazamos frontalmente ligarlo a los Presupuestos Generales del Estado porque esto podría suponer en el futuro un recorte de salarios por la misma vía. 2) Está muy lejos de la recuperación del poder adquisitivo perdido desde 2010.

Art. 35 LÁUSULA FIDELIZACIÓN/PRODUCTIVIDAD: 1) No es verdad que suponga la misma cantidad para todo el mundo porque la cantidad aportada dependerá de las retribuciones de cada trabajador. 2) ¿Qué pasa con el dinero de un trabajador que cause baja en la empresa antes de los 60 años o de acumular 20 años de antigà¼edad? ¿Adónde va?

Art. 37 COMPLEMENTO BAJA IT: Según CCOO está igual que el XXI, pero no es así por tres razones: 1) El XXI Convenio no distinguía entre enfermedad común y enfermedad profesional. 2) El XXI Convenio enumeraba los conceptos incluidos en el complemento, mientras que ahora se habla de "salario fijo". 3) Este convenio dice que en caso de "incapacidad derivada de contingencias profesionales se incluirá también en el importe del complemento el plus de turno y de trabajos especiales", lo cual quiere decir que en caso de IT por enfermedad común no se incluirán, cuando en el XXI se incluyen los trabajos especiales.

Art. 41 CONCEPTOS SOCIALES: Según CCOO está igual que el XXI, pero esto sólo es verdad momentáneamente porque dice que una de las comisiones "estudiará las medidas a tomar para no generar derechos en materia de beneficios sociales para el personal que cause baja definitiva en la empresa". Y si los futuros jubilados (o los prejubilados con un ERE de extinción) van a perder, por ejemplo, el cartucho de Navidad, ¿qué pueden esperar los que ya son pensionistas de esa comisión? Es fácil de imaginar.

Art. 42 REGULACIÓN DE LA PRÁCTICA SINDICAL EN LA EMPRESA: Según CCOO está igual que el XXI, pero no es así porque desaparece que el comité de empresa es el único órgano de representación unitario de todos los trabajadores. También desaparece que es el único capacitado para la denuncia e iniciación de la negociación colectiva, sin que esta competencia se traslade al Intercentros. La cosa está muy clara: la burocracia sindical se quiere cargar los comités y utiliza la representatividad otorgada por los trabajadores para minarlos desde dentro.

Art. 54 SUBCONTRATACIÓN: Dice CCOO que se redactó "teniendo en cuenta el convenio provincial". Será por eso que desaparece esto que dice el XXI Convenio: "Las empresas subcontratistas que vayan a realizar su actividad dentro del recinto (…) deberán estar al corriente del pago de los salarios de los trabajadores, así como de sus obligaciones con la Seguridad Social y la Hacienda Pública, velando la Dirección y el Comité de Empresa por su cumplimiento". Pero no hay que preocuparse porque la comisión esa que lleva veinte años ordenando la industria auxiliar va a seguir ordenándola (por los siglos de los siglos, amén).

DISPOSICIÓN ADICIONAL PRIMERA – COMISIONES: Si en la más importante (Política salarial y promoción profesional) hay desacuerdos, se resolverán en la Comisión Mixta Paritaria, cuyas decisiones tienen valor de convenio.

DISPOSICIÓN ADICIONAL SEGUNDA – COMPLEMENTO DE JUBILACIÓN: Rechazamos que desaparezca para los nuevos ingresos, su capitalización y unas esperanzas de vida que son una estafa. Pero además, dice que se mantendrá este derecho a percibir un capital al acceder a la jubilación definitiva ordinaria, "siempre que [el trabajador] tenga contrato en vigor en la empresa al momento del hecho causante". Los defensores de este convenio dicen que las condiciones de la prejubilación serán las mismas que en 2005. En 2005 se aplicó un ERE extintivo, o sea, se rescindieron los contratos. Pero si esto es así ahora, al llegar a la jubilación no se tendría un contrato en vigor con Navantia. Esto requiere una aclaración.

DISPOSICIÓN ADICIONAL TERCERA – PERÍODOS DE FORMACIÓN Y ADAPTACIÓN: Los salarios son muy bajos y la permanencia, excesiva. ¿Un trabajador que ingrese necesita cuatro años para adaptarse?

DISPOSICIÓN TRANSITORIA: Rechazamos el teletrabajo.

DISPOSICIÓN DEROGATORIA: Deja sin efecto todo lo que no sea el convenio único (anteriores pactos, acuerdos, convenios), cuando todos sabemos que hay muchas cosas en actas complementarias (aunque no sepamos muy bien cuáles son, dado que el comité nos las oculta).

Sección Sindical Unitaria de CGT en Navantia-Ferrol

Análisis Articulado-1