A Confederación Xeral do Traballo (CGT) de Pontevedra fai un chamamento ás traballadoras/es asalariadas e empregados do Estado español no ámbito do concello de Pontevedra, a realizar o día 14 de marzo unha folga de 24h en solidariedade con Palestina, para parar o xenocidio, os crimes de guerra e lesa humanidade que ven executando Israel, coa complicidade activa e financiación da súa actividade criminal do goberno da Unión Europea e o estado español.
Ámbito da folga, limitado ó concello de Pontevedra:
Administración central do Estado
Administración autonómica, Xunta de Galicia
Deputación de Pontevedra
Concello de Pontevedra
Centros educativos de Ensino Secundario e Formación Profesional
Centros universitarios
Oficinas e centros de Correos S.L.
Exiximos o estado e as súas administracións central, autonómica e locais, institutos, centros universitarios e dependencias de Correos nas que exercemos o noso traballo para que, no noso nome e o da sociedade pontevedresa, declaren e leven a efecto a ruptura inmediata con Israel en todos os ámbitos, diplomáticos, políticos, económicos ou comerciais e procedan a sancionar e embargar a todas as empresas, públicas ou privadas, que manteñan e amparen o comercio de armas con Israel ou colaboren na colonización ilegal de terras palestinas, particularmente nas zonas ocupadas militarmente.
Organizadas pola CGT-Pontevedra, coa colaboración da Sala VerSus e o Ateneo Libertario de Pontevedra terán lugar nesta cidade, do 28 novembro ata o 1 decembro, as IX Xornadas Libertarias, baixo o lema “Loitas colectivas dende movementos sociais migrantes, racializados e antirracistas contra o racismo de estado”. Todos os actos terán lugar na Sala VerSus (r/ Gerardo Álvarez Limeses, 12) ás 20:00h, co seguinte programa:
Martes 28 novembro, 20,00h: Presentación do Sindicato Mantero, con Papalaye (mariñeiro e portavoz do Sindicato Manteros Barcelona).
Mércores 29 novembro 20,00h: Proxección documental: Tombes de sorra (Catalunya, 2021, 31’, VOSE)
Xoves, 30 novembro, 20:00h: Palestra: “Control, represión, expulsión: CIE e deportacións”, con Áurea Martín, membro do colectivo Tanquem els CIE (Barcelona)
Venres 1 decembro, 20:00h: Presentación da campaña pola ILP “Regularización Ya”, con Kenia García, portavoz do movemento estatal “Regularización Ya”
A CGTda Coruña apoia a manifestación que o próximo sábado, 11 de novembro, percorrerá A Coruña, ás doce do mediodía, desde a praza de María Pita ata a mesma casa Cornide, na Cidade Vella.
Manifestamos así o noso apoio á reclamación da devolución, por parte da familia Franco, do inmoble, expoliado polo dictador a través de trampas legalizadas.
A CGT da Coruña convoca á súa afiliación, simpatizantes e cidadanía en xeral a que saian á rúa ese día e que non sigan consintindo este latrocinio.
CGT-Pontevedra, ha decidido la celebración -en ‘régimen de autoconvocatoria y micro abierto’ abierta a todas las organizaciones del movimiento social y solidario pontevedrés- de una concentración en repulsa por la muerte de cientos de personas inmigrantes en la frontera hispano-africana y contra las Leyes y políticas que fabrican esta brutal realidad, el jueves, 3 de agosto, en la Plaza de la Peregrina, a las 19.30h.
MANIFIESTO DE CGT EN ESTA CONCENTRACIÓN
La concentración tiene como objetivo manifestar y hacer público nuestro rechazo e indignación ética, moral y política, ante lo que sucede en la homicida frontera hispano-africana. ¡Nunca más en nuestro nombre!
Sólo en este año, 2023, desde enero hasta julio, la ruta marítima en el Atlántico, entre Canarias y África, se cobró más de 1000 vidas. Se trata de una repetida matanza fríamente ejecutada, que no mereció en estos meses la más mínima consideración por ninguno de los candidatos a gobernar este país. Por más que son responsables de lo que allí sucede, en tanto que autores conscientes de
Las Leyes de Extranjería y las políticas racistas y xenófobas de Inmigración,
La construcción de los dramáticos Centros de Internamiento (CIE’s)
La negación de asilo y refugio a gentes de que huyen de determinadas guerras (impuestas por el orden capitalista-estatal de las grandes potencias económicas que rigen hegemónicamente y fabrican el desorden mundial),
Delegar el control sangriento del flujo migratorio hacia la UE y España en terceros países, como Marruecos, Túnez o Libia … y subcontratar en ellos la violencia y la tortura sobre miles de personas
La organización de la impunidad en la explotación laboral y social a la que se ven sometidos los trabajadores inmigrantes, ya en nuestro país.
Baste como demostración de este brutal cinismo a lo Pilatos, el pacto firmado hace quince días, 16 de julio, entre la Comisión Europea y el gobierno de Túnez: La Comisión Europea –bajo la Presidencia española– propone que el “acuerdo para el control migratorio” alcanzado con Túnez sirva a toda la UE -por supuesto también España- como “modelo” a impulsar con otros países del norte africano. ¿Qué modelo es éste? Ofrecer ingentes cantidades de dinero (a Túnez más de 1000 millones de euros) a los países del Norte de África y África subsahariana (Marruecos, Argelia, Túnez, Libia, …) para que actúen como “guardianes de la frontera de la UE”, eviten el tránsito de refugiados y emigrantes hacia Europa y puedan alejar los cementerios de inmigrantes asesinados lo más lejos posible de los ojos de la población europea, ya narcotizada e insensible a la matanza que financia y se comete en su nombre.
Breve relación de algunos hechos sucedidos desde el 29 de mayo, fecha de la convocatoria de las elecciones políticas en nuestro país:
21 junio – Naufragio de una patera en rumbo a Canarias. 36 personas murieron, tras permanecer abandonadas a la deriva durante más 10 horas, pese al temprano aviso de un helicóptero de rescate fronterizo español. Ante la denuncia del piloto y las protestas de la organización Caminando Fronteras, la fiscalía de Canarias, el 12 de julio, hubo de denunciar al gobierno español por negación de auxilio y delito de omisión de socorro. Nada se sabe del expediente judicial en curso. Ninguna autoridad se da por aludida.
1 de julio – Nuevo naufragio en la ruta migratoria hacia Canarias en el que fallecieron al menos 51 personas, entre ellas once mujeres y tres niños. Habían sufrido ocho días de horror en una lancha neumática a la deriva, que los sistemas de vigilancia y de la frontera no habían “detectado”, pese a tener conocimiento de su salida desde el pueblo de Tan Tan días antes, en la costa suroeste marroquí.
Para que estos hechos no pueden volver a repetirse y para que las autoridades españolas y europeas dejan de comportarse del modo criminal que lo están haciendo,
O día 28 de xuño é o día no que as rúas volverán encherse de música, color, diversidade, disidencia… de vida. É o Día Internacional polos dereitos das persoas LGTBIQ+. Tamén na Coruña volverá celebrarse este día e a CGT da Coruña, como en anos anteriores, apoia esta convocatoria. Concretamente, a manifestación sairá da Praza de Ourense, ás 19:30 horas.
Temos que saír á rúa a reivindicar os dereitos das persoas LGTBIQ+, ás que vemos como son discriminadas e agredidas casi a diario pola súa condición sexual e podemos comprobar como estas agresións van en aumento ano tras ano.
A impunidade con que os medios de comunicación fanse eco das mensaxes de odio da extrema dereita, así como o propio avance que esta extrema dereita está tendo, fan que mobilizacións como esta sexan máis necesarias que nunca.
Desde a CGT da Coruña animamos á afiliación e á sociedade en xeral a participar nas diferentes mobilizacións e actos que se convoquen. Temos que respostar con contundecia de xeito que estas reivindicacións non queden tan so nos actos que se celebren durante esta semana, senón que, a diario, nos nosos barrios, nas nosas ciudades, nos nosos centros de traballo… reivndiquemos con orgullo os dereitos das persoas LGTBIQ+.
O vindeiro domingo, día 04 de xuño, ás 12:30 horas, no cemiterio de santo Amaro da Coruña, terá lugar a tradicional ofrenda floral que cada ano ven organizando a CGT da Coruña en lembranza dos obreiros e obreiras asasinadas, vítimas da represión, durante a folga xeral (a coñecida como folga dos «consumeros») que tivo lugar na cidade da Coruña os días 30 e 31 de maio e día 1 de xuño de 1901. A homenaxe terá lugar no monolito que foi levantado polas sociedades obreiras coruñesas e sufragado por subscrición popular no ano 1906. Ao seu término, farase outra ofrenda ante o conxunto escultórico situado na Avenida de Navarra en lembranza de todxs os represaliadxs polo franquismo.
Comité Local da CGT da Coruña
Breve reseña histórica da «Folga dos consumeiros»
A finais de maio de 1901, os empregados de consumos da Coruña declaráronse en folga para conseguiren unha serie de melloras laborais. Eran os consumeiros, que así se chamaban, os encargados de recadar os impostos municipais de consumos, función que estaba cedida a un particular, do que eran empregados.
Na tarde do 30 de maio, cando se celebraba unha concentración ante o fielato de Catro Camiños, no que estaban traballando esquirois, producíuse o asasinato do empregado de consumos Mauro Sánchez por parte da Garda Civil, presumiblemente por se resistir á súa detención. Inmediatamente, as sociedade obreiras decretaron folga xeral e o enterro do traballador, o día 31, transformouse nunha impresionante manifestación antiburguesa. Unha inxente multitude dispúxose a acompañar ao consumeiro na súa derradeira viaxe, pero as autoridades militares (se tiña decretado a lei marcial) non estaban dispostas a consentiren tal desafío ao seu poder. En pleno centro da cidade, as tropas dispararon a quemarropa contra a multitude, causando víctimas entre os traballadores e traballadoras que nela había. O resultado foi a morte de oito persoas mais e varios mutilados pola acción dos sables, balas e cabalos da tropa.
Catro traballadoras e cinco traballadores coruñeses morreron naquelas xornadas. Na súa lembranza, as sociedades obreiras coruñesas, por suscripción popular, erixiron en 1906 un monumento no cemiterio de San Amaro, que aínda existe.
Os asasinados foron os seguintes:
Mauro Sánchez: consumeiro de 34 anos. Vivía coa súa muller e cinco fillos na estrada da Torre. Morto por bala na cabeza.
Benita García Torres e Manuela González Seijo: serventas do Hotel de Francia de 20 e 29 anos respectivamente. Mortas dun balazo no ventre cando estaban asomadas nunha galería.
Josefa Corral: 42 anos. Un balazo na cabeza cando estaba sentada na galería da súa casa en San Andrés.
Antonio Bruno Orro: Augador. Recibiu un balazo no peito en San Andrés.
Antonio M.ª Veiga: Carpinteiro. Morreu no hospital tras recibir un balazo na Rúa Real.
Francisco García Lodeiro, alias Carabel: Aserrador de 35 anos. Natural de Mabegondo. Morto por un balazo no ventre na Rúa Alta.
Jacobo García: Zapateiro. Escondeuse no local da Sociedade de Oficios Varios da rúa Cordelería e morreu dun balazo.
Encarnación Alonso: Esposa dun hoxalateiro da rúa de San Andrés. Foi ferida de bala no peito estando na súa casa. Moreu pouco despois a causa das feridas.
Non contentos con tal canallada, o Capitán Xeral, un individuo chamado José Lachambre Domínguez e coñecido na Coruña como o amigo do frasco da xinebra, comezou a deter a traballadores a partires do dous de xuño, conseguindo coa súa fazaña que mais de cen foran presos e varios deles condeados a cadea.
Eentre os condeados estaban os consumeiros Venancio González Escontrela (a vinte anos de cadea) e Manuel Mosquera Morano (a seis anos), o secretario da sociedade de pintores Juan Santos Martínez (a seis anos) e o secretario de «Oficios varios» Juan José Cebrián (a doce anos), por sedición e insulto á forza pública. Hai que suliñar que entre os detidos estaban os traballadores que enviaban aos seus fillos á escola que tiña montada a asociación Antorcha Galaica do Libre Pensamento, por este simple motivo.
Ante o escándalo internacional, os militares xulgaron nun tribunal de honra ao tenente Pedro Vázquez, que mandaba a tropa, que foi condeado á súa expulsión do corpo. Non entendendo cecais o cativo alcance da xustiza militar, aos poucos días, o compañeiro anarquista Ricardo Cotelo disparou contra o tenente, pero este librouse polos pelos, fuxindo entre unha persecución polo campo da Leña na que interviron varias mulleres que pasaban polo lugar.
Pouco a pouco conseguiuse o retorno de todos os condeados ao declararse ilegal a actuación militar mediante un resquicio legal, ao ser os actos dos que se lles acusou anteriores á entrada en vigor do bando de guerra.
Estes feitos foron ocultados pola burguesía, de xeito que as xeneracións seguintes a descoñeceran. Somentes algunhas asociacións obreiras e particulares decidiron, ano tras ano, seguir levando flores ao monolito erixido en 1906. Ata hoxe.
Ás 12:40 saíu a manifestación convocada pola CGT, ademáis da CNT, CUT e Sindicato da Elevación. Preto dun milleiro de participantes partían da praza de Pontevedra nun percorrido polas rúas máis céntricas para rematar no campo da Leña. Durante o percorrido coreárose berros anticapitalistas e reivindicativos como «Primeiro de Maio revolucionario», «Nativa ou estranxeira, a mesma clase obreira», «Vai rematar a paz social», «Unión, acción, autoxestión», etc.
Oacto rematou coa lectura do manifesto conxunto, que di o seguinte:
BASTA DE MENTIRAS, INXUSTIZA E EXPLOTACIÓN!!!
Compañeiras e compañeiros: Hoxe, Primeiro de Maio, día da clase obreira, 4 organizacións sindicáis decidimos dar un paso máis para manifestar que so a unidade de acción do sindicalismo combativo pode mudar o estado das cousas ou é combativo ou non é sindicalismo.
Nesta data, o mundo enteiro lembra o acontecido no ano 1886 na cidade norteamericana de Chicago, cando un grupo de traballadores coñecidos como “os mártires de Chicago” foron executados por reclamar unha xornada laboral de 8 horas.
Se botamos a vista atrás, debemos darnos conta de que sobran os motivos e faltan as escusas para continuar a organizarnos en sindicatos de clase e facer fronte a todo o que representa o poder que asola as traballadoras e que nos negan unha calidade de vida digna tanto a todas nós, como as nosas fillas e maiores.
A situación da nosa clase, da clase traballadora, non fai máis que deteriorarse. A suba imparable dos prezos das subsistencias, xunto cunhas miserentas subas salariais nos convenios colectivos, estannos abocando á pobreza máis extrema, pobreza que se estende imparablemente incluso entre quen ten contrato fixo a tempo completo. Millóns de persoas no paro, entre as que máis da metade non teñen ningún tipo de prestación, ou millóns con contratos cativos a tempo parcial, fan que a estatística boiante non sexan máis ca un espellismo mentirán que só reflicte a realidade dun reducido número de persoas.
A isto temos que sumarlle novas decisións desde o Goberno, decisións como a de revogar a reforma laboral de Rajoy só en aspectos mínimos e colaterais, mentres outros fundamentais seguen vixentes, como o despedimento sinxelo e barato, o tratamento dos despedimentos improcedentes, e outros. Tamén o Goberno presentou unha reforma das pensións que provocará, a medio prazo, a diminución das pensións iniciais ao incrementar, progresivamente, o número de anos que se terán en conta para calcular a pensión e aumentar tamén o número de anos precisos para ter dereito a un 100 % daquela. Esta reforma, presentada como un gran avance co aval do sindicalismo institucional, é un novo retroceso para os traballadores e traballadoras e un empurrón máis cara ás pensións privadas ás que so poderán acceder uns poucos privilexiados.
Non sómente é que os logros dos que presume este goberno sempre sexan moi inferiores ás expectativas e ás promesas coas que lle pediron o voto ó corpo electoral, senón o certo é que eses logros son mentira, fachada de cartón pedra e agocho da verdadeira natureza da súa acción de goberno. As leis e normas que aproban sempre van en beneficio da casta capitalista responsable da degradación de planeta e da internacionalización da guerra e do saqueo universais, con centos de millóns de persoas en situación de fame ou miseria, vítimas da guerra e da explotación da clase traballadora.
Non podemos esquecer o papel que o sindicalismo institucionalizado está xogando en toda esta situación: ademais de avalar as decisións prexudiciais do goberno, está asinando cunha patronal cobizosa subas salariais miserentas, que nin se achegan á suba do custo da vida: alimento, vestido, teito, enerxía, ocio e cultura é o menos ao que se pode aspirar nesta vida para que sexa merecente de ser vivida.
Non podemos seguir así, aturando como normais os enganos e a explotación. A organizacións convocantes: CGT, CNT, CUT e Sindicato de Elevación fan un chamamento para que nos organicemos e loitemos contra esta situación.
Non podemos deixar de mencionar o caso da Suíza en Asturies, onde a 6 compañeiras vanlle caer varios anos de cadea por responder a un caso de acoso no traballo ou solidarizarse con él. Pero non é un caso aillado, moitos sindicalistas están sendo despedidos e condeados por resisitir e loitar.
Non é unha maldición divina que sexa imposible de combater. Os nosos veciños franceses están mostrando o camiño. Sabemos que o esforzo será grande, pero só así conseguiremos que a clase traballadora, a auténtica creadora da riqueza, ocupe o lugar que lle corresponde na sociedade e acabe con este sistema económico e social inicuo e inxusto. A mobilización é a arma que temos e tamén a nosa forza. Por iso, este Primeiro de Maio debe ser o día en que amosemos que xa non imos aturar máis as mentiras, inxustizas e explotación, e que despois deste día a nosa mobilización será constante e contundente.
Hoxe máis que nunca: VIVA O PRIMEIRO DE MAIO!! VIVA A CLASE OBREIRA!!
Comité Local da Coruña da CGT , 01 de maio de 2023
CGT Pontevedra: VIII Xornadas Libertarias, Manifestación 1º Maio e Encontro fraternal e anarcosindicalista. Do luns, 24 de abril ao 1º de Mayo, terán lugar en Pontevedra as VIII Xornadas Libertarias, organizadas pola CGT, co seguinte programa:
VIII XORNADAS LIBERTARIAS, CGT
24 ABRIL ao 1º MAIO, 2023
24 abril, 19:00h: Inauguración da Exposición: “Salvador Seguí – La lucha anarcosindicalista por el fin de la explotación social y obrera”. Charla-coloquio: A figura de Salvador Seguí no centenario do su asesinato. Lugar: Sala VerSus (r/ Xerardo Álvarez Limeses, 12 – Baixo)
26 abril, 20:00h: Charla-coloquio: “De los Sistemas nacionales de salud a los Sistemas de beneficencia”. Ponente: Antonio Gómez Liébana, CAS, integrante de CAS. Lugar: Sala VerSus (r/ Xerardo Álvarez Limeses, 12 – Baixo)
27 abril, 20,00h: Charla-coloquio: “¿Qué celebramos cada 1º DE MAYO? – Comentarios actuales a la Crónica “El crimen de Chicago” (1886), de Ricardo Mella”. Ponente: Miguel Ángel Cuña. Lugar: Sala VerSus (r/ Xerardo Álvarez Limeses, 12 – Baixo)
28 abril, 20:00h: Proxección do filme: “Recursos humanos”, de Laurent Cantet (Francia, 1999). Lugar: Sala VerSus (r/ Xerardo Álvarez Limeses, 12 – Baixo)
29 abril, 20:00h: Representación Teatral “Salvador Seguí, El hombre que caminó sobre la utopía”. por Moisés Mato, Teatro del abrazo. Lugar: Sede sindical da CGT (r/ Pasantería, 1 – 3ª Planta)
1º MAIO, 12,45h: MANIFESTACIÓN (Saida do Hospital Provincial ata Subdelegación do goberno)
1º MAIO, 14,30h: Encontro fraternal e anarcosindicalista: 14,30h na sede de CGT
O próximo domingo, día 06, ás 12 do mediodía, na praza Roxa de Compostela, terá lugar unha manifestación en defensa dunha CRTVG ao servizo do pobo, unha CRTVG secuestrada polo poder político que a mantén únicamente ao seu servizo particular. Por isto, e en coordinación con outras organizacións, a CGT da Coruña fai un chamamento á participación para a consecución dos seguintes obxectivos:
Que garanta o respecto escrupuloso á obxectividade, a imparcialidade, a neutralidade, a veracidade e o pluralismo informativo, erradicando a manipulación e a cancelación de contidos e profesionais.
Que recupere a perspectiva da realidade social, laboral, económica e cultural do país e de todo o seu tecido social, nos contidos informativos, divulgativos, educativos e de entretemento.
Que defenda e promocione a cultura galega.
Que garanta o acceso nos contidos da CRTVG de todos os colectivos sociais que conforman a realidade galega.
A CGT da Coruña convoca a toda a afiliación, simpatizantes e cidadanía en xeral para que acudan a esta manifestación.
A CGT da Coruña apoia a manifestación que o próximo sábado, 5 de novembro, percorrerá A Coruña, ás doce do mediodía, desde a praza de María Pita ata a mesma casa Cornide, na Cidade Vella.
Manifestamos así o noso apoio á reclamación da devolución, por parte da familia Franco, do inmoble, expoliado polo dictador a través de trampas legalizadas.
A CGT da Coruña convoca á súa afiliación, simpatizantes e cidadanía en xeral a que saian á rúa ese día e que non sigan consintindo este latrocinio.
